Ons eigen fokje Iza is een blue tabby point meisje die heel erg veel van aandacht en knuffels houdt. Als het even kan kruipt zij bij ons op de bank om lekker bij ons te liggen. Zodra ze kon lopen loopt ze al achter ons aan. Anderzijds is het een meisje met veel pit, die nergens niet bang voor is. Ze lijkt sprekend op haar moeder Amaya met haar mooie grote blauwe ogen, maar heeft meer de bouw van haar papa Zipo.
De moeder van Iza is Amaya een poes die met haar enorm grote blauwe ogen de show steelt, maar qua bouw nog wel wat steviger mag zijn voor een Brit. We hebben een hele mooie kater Olivier die qua bouw perfect is, maar de oogkleur kan beter. Wat een mooie combinatie zou dat zijn, al anderhalf jaar dromen we van die combi en ook menig keurmeester ziet het wel zitten, maar zoals gewoonlijk de natuur kun je niet forceren. Olivier moet niets van Amaya hebben of welke andere poes ook, die besluit voorlopig nog even een puber te blijven. Wat doe je dan, wacht je totdat hij zover is, of ga je dan toch op zoek naar een andere kater. We gaan voor het laatste, die combi met Olivier die komt nog wel, en ik wil na 2 jaar wachten toch wel weer kittens van Amaya. Gelukkig is er een hele mooie kater als alternatief, Zipo van den Lieben Seelchen. Een schitterende blue silver tabby point kater die vaak als broer van Olivier wordt benoemd op show.
Tja en dan ga je de combi maken waar de perfecte Brits Langhaar uit kan komen, dan maak je een stap waar je al jaren naar toe aan het werken bent, dan is er maar één optie eigenlijk, er zal een kitten poesje uit dit nest hier blijven wonen. In het desbetreffende nest van Amaya zitten twee schitterende poesje en ik heb heel lang moeite de knoop door te hakken, welke van de twee zal mooier uitgroeien. Iza vind ik bij de geboorte nogal spits, Ziva mooi rond. Na 2 weken zie ik al dat Iza haar ogen ronder en groter zijn, maar ja er zit waarschijnlijk geen zilver in. De oogkleur van beiden is goed, niet zo mooi blauw als die Amaya, dus daar kan ik ook niet op kiezen. Na lang twijfelen ga ik toch voor Iza, de sprekende grote ogen, dat is het kenmerk eigenlijk van al mijn katten, dus er is maar 1 keuze mogelijkheid. Iza is de combi van beiden, de grote ogen van mama, de vacht en bouw van papa, de gekke trekken van mama. Iza zelf heeft vanaf dag 1 al besloten dat ze hier wil wonen, vanaf het allereerste moment heeft ze haar best gedaan haar mijn hart te veroveren en dat is haar zeker gelukt.
Bij Iza is in september 2017 een nekhernia vastgesteld, waardoor we hebben besloten niet verder met haar te fokken. Helaas heeft het recht zetten van de nekwervels niets geholpen en zal ze levenslang aan de pijnstillers moeten. Veel last heeft ze er zo niet van en ze is nog steeds de lieve en gezellige knuffelkat van mijn zoon.